Zuid-Amerika (Argentinie, Chili en Bolivia)
Daar zijn we weer! Inmiddels lopen we ruim drie weken rond op het Zuid-Amerikaanse continent en zijn we kriskras door Argentinië, Chili en Bolivia gereisd.
Op 4 januari kwamen we aan in Santiago de Chili, een heerlijke stad waar we geconfronteerd werden met de Spaanse cultuur van laat eten en leven, vrolijke muziek op straat en de Katholieke inborst dat zich uit in bombastische gebouwen en kerkjes. Na twee dagen hebben we Chili alweer verlaten (om er later terug te keren) en zijn we naar Mendoza gegaan, de wijnstreek van Argentinië die grenst aan het Andes gebergte en Chili. Hier hebben we wijnboerderijtjes en olijvenplantages bezocht en hebben we weer een paar stapjes teruggedaan in ons reistempo. Lekker meegedaan met de dagelijkse siësta en 's avonds heerlijk genoten van ruim vier uur durende etentjes bestaande uit Mendoza wijn en Argentijnse biefstukken. Mmmm! Na een paar dagen Mendoza kozen we voor Buenos Aires. Om hier te komen, hebben we de nachtbus gepakt. Je lacht je hier rot om de kosten, want een busticket koop je al voor een paar euro's en daarvoor in de plaats krijg je veel luxe (leren ligstoelen, filmpje, wijn en eten).
De Atacama woestijn is de droogste plek op aarde en heeft een bizar mooi maanlandschap. Onderweg kom je - ondanks de droogte - mooi gekleurde meren tegen (rood, groen, blauw), lama's en flamingo's! De woestijnreis was echt weer even back to basic. We sliepen in lemen huisjes, reden over dirtroads en we struikelden over de vele straathonden die overigens heel lief en aandoenlijk zijn. Voor deze trip hebben we ruim een week uitgetrokken en onderweg sliepen we in verschillende woestijndorpjes, waaronder het hippieplaatsje San Pedro de Atacama. Na aankomst, even na 21.00 uur, viel hier het licht uit. Het hele stadje in donker gehuld. Ondanks de desolate ligging en de grote afstand van de beschaafde wereld zag je hier toch iedereen met lichtgevende iPods en telefoons voor zich uitlopend in plaats van zaklantaarns en kaarsen. Ook hier heeft de 21ste eeuw zijn sporen achtergelaten
De Atacama woestijn strekt zich uit over het noordelijke deel van Argentinië en Chili, en het zuiden van Bolivia. In het plaatsje Uyuni (Bolivia) zijn we gestopt om vanuit daar de zoutvlakte (Salar de Uyuni) op te gaan. Dit is echt een van de mooiste wereldwonderen die we ooit hebben gezien. De zoutvlakte is spierwit en beslaat een oppervlakte van 12.000 km2. Middenin dit gebied ligt de oase Isla Pescado dat is begroeid met torenhoge cactussen. Daar zijn we naartoe gereden en een paar uur blijven hangen om met grote bewondering dit landschap in ons op te nemen.
Gisterochtend vroeg zijn we in La Paz aangekomen. We blijven hier een paar dagen voordat we naar Peru afreizen. Eerst nog even genieten van deze stad met haar bolhoedjes en prachtige ligging tegen de Boliviaanse bergen.
(4- 23januari 2010)
Reacties
Reacties
Zijn jullie die gasten met die panfluiten (die altijd bij de Bijenkorf staan) al tegengekomen?
allereerst nog gefeliciteerd Cassie - hoe voelt het om 40 te zijn? Daarnaast natuurlijk happy new year. Beetje laat, maar beter laat dan nooit. Heerlijk om te lezen hoe jullie dit samen zo mooi beleven. Echt super. blijf er van genieten en ik hoop dat jullie weer kunnen wennen als je weer terug in amsterdam bent.
Hé reizigers,
Klinkt goed! Agreeth en ik hebben een gedeelta van jullie reis daar ook gedaan. Uyuni, de zoudvlakte, de gekleurde meren, de busreis naar La Paz ;-). Hebben jullie die kokende blubbermeren ook nog gezien? Ongeloofelijk mooi natuurschoon daar en je waant je niet meer op deze planeet als je daar rondloopt. Voor ons nog steeds het hoogtepunt van alle reizen die we gemaakt hebben, maar we hebben dan ook (nog) niet zoveel gezien als jullie ;-)
Geniet ervan en ik kijk alweer uit naar het volgende verslag!
Groet, Bas
HEERLIJK om vanuit dit koude, sneeuwachtige landje, jullie zoutachtige reisverhalen te lezen! Geniet nog lekker en doe voorzichtig.
Hier is ook een hoop gebeurd, kan ook niet anders in zo'n lange tijd....... maar daar hebben we het eerdaags nog over.............Nieuwsgierig????
Heb alweer zin in een tochtje door het mooie Amsterdam in de boot!
Genietse, dikke kus Claire
Cool, jullie hebben ook die tocht gedaan over de zoutvlaktes. Prachtig mooi daar hè. Alleen maar wit en blauw en toch zo mooi!
Wij hebben die bustocht de andere kant op gedaan, van La Paz naar Uyuni en dat was voor ons ook de meest byzarre tocht ooit. De bus zat zo ongeveer met plakband aan elkaar, de stoelen waren keihard en je hobbelde alle kanten op en het was steen, steenkoud. Na een tijdje zagen we dat iedereen een deken pakte. Dat moest je allemaal maar even zelf uitzoeken. In het absolute knowhere kreeg de bus pech. Een hoop gerammel en gehamer, terwijl je eigenlijk denkt daar nooit meer weg te komen en voor altijd blijft steken in deze leegte ver weg van de bewoonde wereld in de kou. Maar na een tijdje gaat de bus dan toch weer verder en na een zenuwslopende nacht kwamen we aan in Uyuni. Ook een heel apart dorpje...:-))
Prachtig hoor die foto's. Als je die grote zoutvlakte ziet, moet je wel keihard lachen om het 'zouttekort' dat we hier in Nederland hadden toen het zo sneeuwde...
En Cas, nog van harte! Liefs van ons.
Geweldig weer wat Chili te zien.... vond ik ook prachtig.. Santiago is inderdaad een heerlijke stad! en de 'stroomstoring' in San Pedro de A.. is overigens elke nacht. Gewoon stroombesparing. Dat was een paar jaar geleden toen ik er was in ieder geval zo.. .
Hoop dat jullie niet in de problemen zitten door de regen en modderstromen in Peru... fingers crossed! Laat snel wat weten... xx
hAHA wat lachen dat die busrit naar La Paz sinds 1999 niet is veranderd!!!! :-) had echt wel verwacht dat er tegenwoordig wel asfalt/verwarming/vering zou zijn.
het was voor mij ook de meest dramatische busrit ever, te meer omdat mn rugtas met de verkeerde bus mee was gegeven en ik dus ook geen trui had in die vrieskoude bus...
maar de zoutvlakten zijn het waard
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}